Namenswappen           Köhler

Stand:

Sonntag, 7. Dezember 2025

Wappen von Ostfriesland

Cristine un Andreas hett mi erlaubt, dat ik ihr Texte wiedergeben darf.

Anne nohm Moritz dat Handy ut de Hand. „Fief Stünnen sitzt du daar nu al bi. Dat reicht!“, schull se. Moritz wurr ok luut: „Schiet Wiehnachten, nargends is wat los. Ik gah na Oma un Opa.“ He leep to. Oma un Opa wohnten in ’t sülvige Huus as Moritz, up anner Sied. „Hey, Oma, wor is Opa?“, froog he un striekel sien Oma leev over de krumme Schuller. „Moin mien Keerlke. He is in sien Warkstee. Ik glööv, he maakt dor wat för mi to Wiehnachten. Gah man hen un kiek to!“ Moritz leep hen. „Hey, Opa, wat maakst Du dor?“ – „Een Licheltau för Oma!“ – „Een wat för `n Tau?“ , froog de Jung. „Och, se kann haast neet mehr ut de Bedd komen, hör Rügg word all schever. Dit Dingerees hang ik hör nu an de Böhn, over hör Bedd, dor kann se sük an umhoogtrecken.“ – „Aha!“ He keek sien Opa dorbi to. „Hest Du nix to doon?“ , froog de. „Nä, schiet Langwiel. Ik mag de olle Fierdagen neet. Man weet eenfach neet, wat ’n maken sall!“ – „Du kannst doch so good mit dien Computer umgahn. Kannst Du mi neet ’n paar Musters för mien Laubsaageree maken?“ – „Ja, ik haal mien Laptop, denn könen wi de tosamen torecht basteln; ja Opa?“ – „Ja, mien Keerl, dat maak man.“ – „Toll!“ meen de Jung un leep los. De hele Dagen bit Wiehnachten seten de beid tosamen, un tüskenin geev dat bi Oma een lecker Tass Tee. De Ollen vertellden ut hör Leven un de Jung ut sien. Un all dree weren blied, dat se so völ Tied mit ’n anner verbrengen deden. Een Jahr later weren Oma un Opa neet mehr dor. Se harrn bi een Unglück hör Leven laten musst. Dit Johr mook Moritz mit sien Fründ Jannik dat, wat he lesd Johr mit Opa maakt harr. He frei sük over de Adventstied un dat Handy leeg glatt weg vergeten up Schapp. Christine Günnel

[Platt Sieden 1] [Platt Sieden 2] [Platt Extra] [OOSTFREESK SPRÖÖKJE] [Hanse] [Links]